Wanneer we bepaalde herinneringen maar niet los kunnen laten, gaan we op zoek naar de reden. Cristina Branco vertaalt dit naar een performance: ‘Fado Tango’. Een onderzoek naar herinneringen, reizen en flashbacks met als soundtrack de Portugese fado. ‘Fado Tango’ kan beschreven worden als een reis op een van die grote trans-Atlantische lijnen die worden volgepropt met mensen uit elke klasse en elk type. Of als een oude boot, afgemeerd aan de ene of de andere kant van de Atlantische Oceaan. Maar je kunt nog verder gaan en stellen dat ‘Fado Tango’ de reis zelf is: van Buenos Aires via Lissabon naar Parijs. Waar van alles kan gebeuren op de route van armoede naar luxe. Wanhoop, een lange lijst van tegenslagen, liefdesverhalen, en vooral saudade, dat onvertaalbare woord vol van zulke grote en nobele gevoelens. ‘Dit is mijn muziek.’ aldus Cristina. ‘Het doorkruist verschillende talen en is geschreven door verschillende grote muzikanten voor wie ik een niet te omschrijven respect, bewondering en dankbaarheid voel.’
↧
