De nieuwe voorstelling ‘ Sprook’ van Kamagurka is een avondvullend sprookje voor volwassenen. Hij neemt het publiek van begin tot eind mee in één lange rollercoaster van absurdistische sprookjes en verhalen. ‘Ik ben er hardnekkig aan verslaafd om de mensen te laten zien hoe absurd deze wereld is. Humor is daarvoor een fantastisch middel. Daarmee kun je zware dingen op een lichte manier brengen’, aldus Kamagurka. Geen sprookje maar een sprook. ‘Sprook’ speelt zich af in een bos met welgeteld twee bomen. Toch slaagt Kamagurka erin om in dit bos te verdwalen en er, samen met het publiek, dieren en mensen in te ontdekken die hem fascineren, ontroeren en aan het lachen brengen. Een reis naar het midden van de lach. ‘Ook volwassenen mogen af en toe eens kleine kinderen zijn. En volwassenen mogen ook af en toe eens keihard lachen.’ Kamagurka. Nooit saai, soms een chaos, maar altijd fris. Absurdist Kamagurka zoals hij is!
Luister de recensie van radio 4 hier terug: http://www.bunkertheaterzaken.nl/nieuws/terugluisteren:_recensie_sprook_op_radio4/2608/
Recensie quotes:
NRC (****):
Rariteitenkabinet Kamagurka
Ook niet in zijn nieuwe voorstelling Sprook. Hij banjert door dat bos, vertelt enge sprookjes en parabels, lokt suggesties van het publiek uit die hij desgewenst ook weer snel weer af te kappen als ze hem niet zinnen, imiteert dierengeluiden en noemt onnoemlijk veel voorbeelden van imperfecties in de natuur: “Ware de natuur perfect, dan zou de balzak bij schipbreuk opblaasbaar zijn”. (…) De ongrijpbare gek wint weer.”
Parool:
Sprook is absurd zonder diepgang
“De voorstelling is een ontdekkingsreis door Kamagurka’s verbeelding, die behoorlijk naargeestige trekjes vertoont. Komt hij eindelijk eens een kabouter tegen, hangt die klojo zich op. (…) De dood is in Sprook nooit ver weg. (…)
Af en toe krijgt zijn flexibele feest even de overhand. Dan komt hij met een prachtige opsomming van wat er allemaal mis is met de zogenaamd perfecte natuur. Ware de natuur perfect, dan zou het roos in je haar naar Parmezaanse kaas smaken die je over de pasta kunt strooien. (…) Fraaie, grappige beelden.”
“De Vlaamse absurdist Luc Zeebroek, onder meer bekend van zijn dagelijkse Kamagurka-strip in NRC Handelsblad, doet in zijn nieuwe theatervoorstelling een beroep op de verbeelding van zijn publiek: alle taferelen die hij schetst, moeten worden gevormd in het hoofd van de kijker.” (…) “Naast de belevenissen in het bos zijn er uitstapjes naar parabels die qua krankzinnigheid nog een stapje verder gaan.” (…) “Voor de liefhebbers van Kamagurka-humor is er zeker veel te halen in deze voorstelling (…). “
“ Zijn voorstellingen vol onzin en verbeelding laten altijd zien dat hij een van de aartsvaders van het absurdisme is. In elk geval in de ogen van ons, de noorderburen, bij wie hij, onder meer met zijn cartoons over Cowboy Henk en dankzij radio- en tv-optredens met Herr Seele, de geesten soepel maakte voor het genre en de weg plaveide voor een groot aantal volgelingen.” (…) “Deze man is knettergek.” (…) “ Tientallen voorbeelden draagt hij aan in de trant van ‘ware de natuur perfect, dan…’ en de meeste zijn van een ongekende meligheid. Kamagurka komt ermee weg, want zijn meligheid verspreidt zich na een tijdje als een virus door de zaal.”
